De winderige Costa de la Luz (kust van het licht). Daar waar de Middellandse Zee overgaat, via de Straat van Gibraltar, naar de Atlantische Oceaan. De spierwitte stranden ademen rust en voor de echte freaks is het een geweldig surfparadijs.
Wat een verademing ten op zichte van de drukke en toeristische Costa del Sol. Populaire badplaatsen in de omgeving Cádiz (ook zeker een bezichtiging waard!) zijn El Puerto de Santa Maria, Chipiona en Sanlucar de Barrameda.
Barbate
We verblijven in Conil de la Frontera, een charmant wit dorpje direct aan een kilometerslang zandstrand. Het waait er alleen erg hard, dus wevragen aan de hostess welke meer beschutte baai zij adviseert. Ze attendeert ons op Barbate, een leuke badplaats zo’n 40 km ten noorden van Tarifa. Windvrij want het ligt in een baai. Ik lees later dat ex-dictator Franco hier vaak zijn zomers doorbracht. Er zijn ook echt alleen maar Spanjaarden. De ober op de boulevard waar we wat drinken is dolblij dat hij eindelijk zijn Engels kan oefenen.
Pizza eten aan de boulevard
De strandbedjes kosten slechts 5 euro. Daar lig ik dan, met m’n boek op schoot. Van onder de parasol kijk ik naar de 4 koppies in zee. Onze kinderen zijn al uren aan het zwemmen. De golven zijn flink, dus dat vinden ze cool. Ik luister naar het ruizen van de zee in de branding en naar de kwebbelende Spaanse dames naast me. Hier houden we het voorlopig wel uit.
Arroz Negro
Als om 19 uur de strandbedjes worden opgestapeld sloffen we over de boulevard op zoek naar een lekker restaurant. Het oog van mijn stiefdochter valt op een pizzeria. Eerst leggen we haar uit dat we in Spanje natuurlijk geen pizza’s gaan eten, maar dan zien we dat de tent wordt gerund door echte Italianen. Dat is toch wel even smikkelen.
Twee dagen later ploffen weer op dit fijne strand neer, maar dan lunchen we gewoon bij een Andalusische tent. Ik lik mijn vingers af bij de Arroz Negro (zwarte paella met inktvis).
Dit is echt puur vakantiegenot!