Door onze correspondent Monique van der Most
Na het ontwaken in de nog koud aanvoelende villa – de nachten in de bergen zijn meestal kouder en het is tenslotte nog februari – wil ik het liefst naar buiten. Voelen, proeven en vooral één zijn met de natuur. Je ziet hier uiteenlopende soorten vogels; ze fluiten zo indrukwekkend, alsof er een heel kerkkoor zingt. De windgong van de mediterrane patio geeft tropische klanken die mijn gedachten weer naar het hier en nu geleiden. Waar sta ik nu? Wat houdt mij bezig? Met pen en papier (een fijn formaat notebook) schrijf ik hier in Andalusië iedere morgen tot een uur of twaalf kleine stukjes voor mijn blogs.
Deze reis ben ik zo gevoed door kleur en de bijbehorende betekenissen, dat ik vooral compleet open sta voor het landschap met zoveel rijkdommen: oranje van de sinaasappelgaarden, geel van de zon en citroenen hier in de tuin, alle weelderige groene planten, de uitgestrekte vallei en iedere dag die luchten die steeds weer anders kleuren. Bijen zoemen druk in de lavendelstruiken, die prachtige paarse gloed.
Enorme aantrekkingskracht
Wat een rijkdom voel ik door er te mogen zijn, hier op deze mooie plek. Zelfs de geiten verderop van de boer hoor ik, evenals de hond die hem dienstbaar helpt om ze bij elkaar te houden. Mijn hart voelt zo’n enorme blijdschap, totaal geen angst voor het onbekende. Heb je dat ook wel eens, dat je ergens binnenkomt en het lijkt of je er eerder bent geweest? Een flashback van een situatie die je al hebt ervaren? Zo apart en ook zo vertrouwd; thuiskomen op een nieuwe plek. Ik voel een enorme aantrekkingskracht met alles om mij heen, zodat ik in mijn hart de antwoorden binnenkrijg. Ik voel dat mijn droomhuis hier werkelijkheid mag worden.
Mediteren
Ontspannen adem ik en uit om mij voor te bereiden, met de app op mijn telefoon, voor een nieuwe dankbaarheidsmeditatie. Prachtige zachte klanken zorgen ervoor dat ik wat dieper wegzak en ruimte creëer in de stilte; ik voel mij totaal compleet zo. Het gemak van thuis gaat hier gewoon door; overal in de casa is er wifiverbinding. Benieuwd welke kleur ik daarvoor kan benoemen, het voelt als grijs… of toch helderblauw?
Sierra de las Nieves
Als we door de bergen van de Sierra de las Nieves toeren, voel ik mijn hart bonzen; een gezonde dosis adrenaline van het onbekende dat op mijn pad komt. De enorme hoogtes en diepe dalen zorgen er ook voor dat mijn oren even dicht- of juist weer opengaan. Ik dwaal even af naar gedachten diep in mij.
Metaforisch landschap
Het leven leert me nieuwe wegen te volgen, door de hoogtes aan te durven en de diepe dalen te accepteren. Even zonder controle laat ik me mee glijden naar beneden. Eerst met weerstand en later met overgave. Om zo in de diepte mezelf echt te leren kennen. Om vervolgens op een mooi bergplateau of goede stopplaats stil te staan en te kijken, ver vooruit: wat komt er nog en wat heb ik al beleefd en bereikt? Het terugkijken is ook een ervaring. De route die ik tot nu toe hebt afgelegd heeft me ook nieuwe inzichten gegeven.
De hoge toppen zijn adembenemend. Alsof de wolken zo dichtbij zijn, dat je ze kan aanraken.
Je proeft het
Elke dag hier in Andalusië lijkt het alsof ik een schilderij bekijk, waar ik nooit op uitgekeken raak. De natuur is puur, je proeft het, ruikt het. Ik adem steeds dieper door en voel mijn energie beter stromen.
Ik begrijp nu ook waarom de mensen hier ouder worden dan in andere landen of gebieden. Oud worden, dat wil ik ook! Genieten van het leven, iedere dag weer, op deze mooie plek op aarde. Waar je uit je tuin een oranje, verse sinaasappel kan eten. Waar citroenen, avocado’s, verse vis, amandelen, vijgen en natuurlijk die beroemde gedroogde hammen, en nog zoveel meer, gewoon bij het dagelijks leven behoren.
Hier in de provincie Malaga is er zo veel meer dan alleen zon, zee en tapas. Het is vooral leven vanuit overvloed, respect voor de natuur en een zijn met jezelf!