In september 2022 waren we slechts twee avonden en een dag in Salamanca. Toch hebben we een hele goede indruk gekregen. Sterker nog: we zijn verliefd en voornemens om nog heel vaak terug te keren naar deze geweldige monumentale studentenstad. Geheel terecht staat Salamanca op de UNESCO Werelderfgoedlijst.
Het oude centrum is niet groot, alle bezienswaardigheden liggen op loopafstand van elkaar. We nemen je mee langs de hoogtepunten, maar onze belangrijkste tip is eigenlijk om vooral de fantastische sfeer op te snuiven, met je zintuigen wijd open door deze gouden stad te slenteren, proeven, ruiken, kijken en voelen wat het met je doet.
Ciudad Dorada
Salamanca wordt ook wel Ciudad Dorada genoemd, dat Gouden Stad betekent. Ze wordt zo genoemd vanwege de zandsteensoort waarmee veel monumenten in Salamanca zijn gebouwd. En inderdaad, de wijze waarop het zonlicht op de gebouwen schijnt, zorgt voor een gouden gloed die ons meteen betoverde.
Puento Romano
Ons hotel grenst aan deze Romeinse brug uit de 1e eeuw na Christus. Van de oorspronkelijke 26 bogen zijn nog steeds 15 bogen intact. Via de brug steken we rivier de Tormes over en kijken we meteen al onze ogen uit. Voor ons zien we de oude stad met de stadsmuren en kathedraal liggen in het licht van de ondergaande zon; een prachtig schouwspel. Op de brug staan verliefde stelletjes selfies te maken. Rechts horen we het geklater van een waterval, en ja, we zien ‘m vlak voor de nieuwe brug (voor auto’s) verderop in de Tormes spetteren. Wanneer we links over de Romeinse brugmuur gluren, zien we groepjes jongeren/studenten zitten aan de oever van de rivier waar een soort stadsparkje is aangelegd. Het ziet er heel gezellig uit.
De oude en nieuwe kathedraal
Een lichte klim omhoog brengt ons naar een klein pleintje waar een enorme rij mensen staat voor de ingang van de achterkant van de oude kathedraal (catedral vieja), zo lijkt het. Het is inderdaad een rij voor het beklimmen van de Ieronimus toren. Later begrijpen we dat je via de Ieronimus toren op het dak van de oude kathedraal kunt komen, een schitterend zicht hebt in de kerken, over de stad en vervolgens de klokkentoren kunt beklimmen. Voor maar een paar euro. Nu hebben wij een bloedhekel aan in de rij staan, dus dit uitje bewaren we voor een volgende keer; in de winter en op een doordeweekse dag is de rij wellicht wat minder lang.
Als we de hoek omslaan, vallen onze monden open van verbazing. Voor ons zien we een gigantische imposante gevel van de oude kathedraal (uit 1120). Het lijkt of de beelden op de gevel een verhaal vertellen. Het is echt fascinerend! Ook gloepen we even snel naar binnen, de kerk in, maar we concluderen al snel dat alle katholieke prots en praal niet aan ons is besteed.
We slenteren verder en zien rechts de nieuwe kathedraal (catedral nueva) – die tussen de 16e en de 18e eeuw werd gebouwd en de één na grootste is van Spanje – aan het plein liggen. Je kunt overigens met één toegangsticket zowel de oude en nieuwe kathedraal als het bijbehorende klooster bezichtigen.
Plaza Mayor
Ja hoor, daar is hij dan: Plaza Mayor, een van de mooiste Barokke pleinen van Spanje. En weer kijk je je ogen uit. De bouw van het plein begon in 1729 en werd voltooid in 1755. Het is het slimst om eerst rustig een drankje te drinken op een van de terrassen, zodat je rustig om je heen kunt kijken. Loop daarna onder de galerijen door en bestudeer de portretten van historische figuren, zoals Filips de Schone, Johanna de Waanzinnige, maar ook van Franco. Op Plaza Mayor is het altijd levendig, een gezellige drukte, maar ’s avonds helemaal, zo zie je in het filmpje in dit blog. Dat wil je niet missen.
De hele dag struinen we door de Middeleeuwse straatjes, we drinken wat en lunchen op een van de vele pleinen. De universiteitsgebouwen en bibliotheken bewaren we voor een volgend bezoek. Evenals Museo de Art Nouveau y Art Déco (met de prachtige glas-in-loodramen), het klooster Convento de las Dueñas en Patio de Escuelas.
