Wanneer je vanuit het centrum van Granada de klim naar boven waagt richting het Alhambra, wandel je door een magisch bos waar al veel te zien en te ontdekken is. Of je doet de wandeling andersom, na je bezoek aan het Alhambra wandel je naar beneden via Cuesta de Gomeréz of Cuesta Empedrada. Het is echt een prachtige route en mijn favoriete schrijfplek.
Puerta de las Granadas
De toegangspoort naar Bosque de la Alhambra is Puerta de las Granadas (Poort van de Granaatappels). Keizer Karel V liet deze poort in 1536 bouwen in renaissancestijl. Het verving een oude Arabische poort aan de verdedigingsmuur die het Alcazaba verbond met Torres Bermejas. De poort laat het symbool van de stad goed uitkomen: drie open granaatappels waaraan de poort haar naam te danken heeft.
Puerta de Bib Rambla
Wat het bos mysterieus maakt is bijvoorbeeld de Poort van Bib-Rambla uit de 11e of 12e eeuw. Ook bekend als Puerta de las Manos of Puerta de los Orejas. Het was eeuwenlang de toegangspoort naar Plaza Bib-Rambla. Volgens documenten in de archieven van Granada is de naam – Puerta de las Manos en Puerta de los Orejas – gekoppeld aan de Andalusische traditie om de oren (en andere lichaamsdelen) van geëxecuteerde criminelen aan de poort op te hangen, zodat de burgers werden afgeschrikt. Maar er zijn meerdere legendes over deze poort. Dat maakt ‘m misschien wel zo magisch. Hij werd in 1884 gesloopt. De overblijfselen werden bewaard in het archeologisch museum van Granada, totdat in 1935 werd besloten om van de overblijfselen van de poort een boog te creëren en deze te plaatsen in de bossen van het Alhambra.
Fontein van Karel V
Waar ik heel graag op het bankje zit te schrijven en te observeren, is bij Pilar de Carlos V. Een indrukwekkend renaissancemonument uit 1545. Het water stroomt door drie stenen maskers die de rivieren van Granada voorstellen: de Darro, de Genil en de Beiro. Op deze maskers staat een Latijnse tekst over keizer Karel V met daarboven een keizerlijk wapenschild. Maar als je goed kijkt naar dit monument zie je ook nog mythologische taferelen en kinderen die water uit schelpen gieten.
Ik geniet hier enorm van het geluid van het water in de fontein, de vogeltjes en de rust. Terwijl vlak erboven duizenden mensen over het terrein van het Alhambra lopen, heerst hier in het bos, om het hoekje van Puerta de la Justicia echt serene rust. Een ander groot voordeel is dat je door de enorme hoge bomen lekker in de schaduw zit.
Puerta de la Justicia
De Poort van de Gerechtigheid is eigenlijk de uitgang van het Alhambra, zoals ik als tip geef in dit blog: 12 Tips voor een bezoek aan het Alhambra. De poort werd in 1348 gebouwd door Yusuf I en is de grootste en fraaiste ingang (of uitgang) naar het ommuurde Alhambra. Op de poort zie je twee wijde bogen, in de vorm van een hoefijzer, een open hand en een sleutel. Dit zijn islamitische symbolen die de vijf fundamentele geboden van de Koran en de sleutel tot het paradijs voorstellen. Op de tweede poort plaatsten de katholieke koningen eeuwen later, als symbool van de nieuwe christelijke macht, een Mariabeeld met kindje Jezus. Erg jammer vind ik dat, maar het symboliseert wel de wrede godsdienstige geschiedenis van het Alhambra.
Zonder kaartjes te kopen
Wil je gewoon lekker over het terrein van het Alhambra slenteren zonder kaartjes te kopen voor de Nasrid-paleizen en het Generalife (de tuinen)? Wandel dan via Puerta de la Justicia naar binnen, het is gratis. Ik doe dit met regelmaat. Ook leuk om al die toeristen te observeren en mooie foto’s te maken.
Bronnen: ‘Het Alhambra’ van Miguel Sánchez, exclusivegranada.com
