Door onze correspondent Patrick Cornelius
Het moge duidelijk zijn, dat wij als mede-Spanjeliefhebbers niet de meest avontuurlijke vakanties beleven. Maar dat neemt niet weg, dat we ‘echte’ Spanje-liefhebbers zijn. Enerzijds vanwege de Spaanse afkomst van mijn – sinds kort – mooie en lieve vrouw en anderzijds vanwege de connectie die mijn Indische afkomst heeft met Spanje. Na Indonesië is Spanje voor de Indische gemeenschap altijd ‘the second best’ geweest.
Wanneer gaan we eten?
De verhalen daarover binnen de Indische gemeenschap zijn tal- en kleurrijk. In het VW-busje door de – toen nog – bergroutes, met oma op de voorstoel, haar wadjan stevig in de armen geklemd. Nasi Goreng, gebakken kippenkluifjes, sereh, trassi en sambal mee in de koelbox en de andere 9 familieleden samengepakt in de 7-persoonsbus. En dat ging over het algemeen gewoon goed. ‘Oom’ die wel even in het Engels met een stevig Indisch accent de zaken ging regelen en de constante vraag wanneer ‘we’ gingen eten. Prachtige verhalen.
Veel Indische mensen wonen dan ook (semi-)permanent in Spanje, zoals twee van mijn neven die ook nog eens allerlei leuke activiteiten organiseren voor de Indische gemeenschap in Spanje. Druk bezocht; ook door de Indo’s die de stap naar Spanje nog niet gezet hebben en vanuit Nederland de reis naar Spanje maken om te genieten van de binnen de Indische gemeenschap wereldberoemde artiesten die de boel komen vermaken. Ricky Risolles, bijvoorbeeld.
Ik wil weer terug
Alhoewel wij zoals gezegd relatief saaie vakanties vieren in Spanje, blijft het land voor ons toch onweerstaanbaar. Ondanks dat we er dit jaar, bijvoorbeeld, al twee keer zijn geweest (een week om er gewoon te zijn en twee weken op huwelijksreis), wil ik eigenlijk alweer terug. Uit praktische overwegingen, zoals werk, kan dat helaas niet onbeperkt en ik kijk dan ook reikhalzend uit naar het moment dat ik met pensioen kan. Dat zal, bij leven en welzijn, over een jaar (financieel) mogelijk zijn.
We hebben een camper gekocht
In eerste instantie wilden we semi-permanent daar gaan wonen (regio Valencia), maar met de klimatologische veranderen in dat gebied (sneeuw, kou, enorme regenval in de winter), toch maar weer niet. Want we willen dan ook kunnen overwinteren in een mild klimaat en het lijkt daar alleen maar kouder en natter te worden. Lijkt, want ik denk dat het wetenschappelijk nog niet is bevestigd en het kan natuurlijk ook gewoon toeval zijn. Dus hebben we een camper gekocht. Dan zouden we vanuit dat gebied, waar mijn vrouw is opgegroeid, gewoon verder naar het zuiden kunnen reizen.
Op zoek naar huisjes in Spanje
Maar nu slaat toch de twijfel weer toe. Stiekem, gewoon voor de lol en uit nieuwsgierigheid, zo houden we onszelf voor, struinen we het internet af naar huisjes in Spanje die niet al te groot zijn, beetje bij de kust, ruimte voor logees hebben en waar wel wat werk aan mag zitten, maar niet te veel. Beetje polsen wat mijn huidige huis eventueel mogelijkerwijs waard zou kunnen zijn, mochten we ooit besluiten om het te verkopen. Gewoon, uit nieuwsgierigheid en voor de lol. De huisjes die we tegenkomen voor een leuk prijsje slaan we – ook voor de lol – even op om eventueel later te kunnen kijken waar we hadden kunnen wonen als we dat huisje gekocht zouden hebben….
Als we er dan toch zijn…
Nu ben ik eigenlijk alleen thuis een beetje aan het zeuren en pushen om later in het jaar toch nog maar een (derde) keer naar Spanje te gaan, want die camper hebben we natuurlijk niet voor niets gekocht. Zonde om er alleen maar korte ritjes en lange weekendjes mee weg te gaan. En als we dan toch in de buurt van – bijvoorbeeld – Vinarós of Benicarló zijn, wat weerhoudt ons dan om – gewoon voor de lol – eens bij de lokale makelaars langs te gaan om huisjes te kijken. We zijn er dan toch!