Het is gelukt om een appartement met terras te vinden in het hart van Sevilla. En wel op Plaza de Pilatos, tegenover het prachtige paleis Casa de Pilatos. Een hele week genieten we van dit unieke plekje in de hoofdstad van Andalusië.
Het pleintje
Het is een rustig pleintje met mooie bomen en een paar bankjes die een paar keer per dag worden bezet met de Sevilliaanse jeugd. Ze zorgen absoluut niet voor overlast. Net als de zwerver, die iedere nacht op het pleintje ligt te slapen onder een lakentje. Hij is niemand tot last. Prima plekje daar. Wanneer ik vanaf ons dakterras naar de overkant tuur, zie ik af toe wat groepjes toeristen wandelen die naar Casa de Pilatos gaan. Maar het is eind september, dus geen massatoerisme meer.
Mijn romantische geest
Deze plek doet mij denken aan het boek Zwaluwdans dat ik een half jaar geleden las en waar ik dit blog over schreef. Deze roman speelt zich namelijk deels af in Casa de Pilatos, een geweldig romantisch verhaal. Fictief natuurlijk, maar als ik een paar dagen later door dit paleisje wandel, zie ik vooral voor me hoe de hoofdpersonen uit Zwaluwdans er wonen. Mijn romantische geest neemt een loopje met me. Wel een teken dat de auteur Jet Nijland een erg goed boek heeft geschreven.
Een mix van Italiaanse Renaissance en Spaanse Mudéjar
Afijn, ik verdiep mij in het échte verhaal van Casa de Pilatos, een typisch Andalusisch paleis vanwege de mix van Italiaanse Renaissance en Spaanse Mudéjar stijlen. De mudejarstijl verwijst naar de Moren die in Andalusië gevestigd waren. Veel plafonds, muren en trappen zijn gebouwd in mudejarstijl. Dit is te zien aan het vele prachtige mozaïeken; erg indrukwekkend. De Azelujos-tegels zijn ware schilderijtjes. Oorspronkelijk hebben de Moren deze kunstvorm naar Spanje gebracht vanuit het Perzische Rijk.
De renaissancestijl komt van origine uit Italië en is door de Christenen meegenomen naar de andere delen van Europa. Ook vind je er 24 borstbeelden van machtige Romeinse keizers en in de hoeken staan standbeelden van Griekse goden.
De naam: Casa de Pilatos
Ene Don Pedro Enriquez heeft het paleisje aan het eind van de 15e eeuw laten bouwen om er met zijn vrouw Catalina de Ribera en hun zoon Fadrique te gaan wonen. Uiteindelijk is het afgebouwd door de zoon en hij is ook degene die de naam ‘Casa de Pilatos’ heeft bedacht. Hij werd hiervoor geïnspireerd tijdens zijn pelgrimstocht naar Jeruzalem in 1519. De afstand van zijn huis naar Templete de la Cruz del Campo is dezelfde afstand als tussen de ruïnes van het rechthuis (waar Pontius Pilates Jezus had veroordeeld tot schuldig) en de berg Golgota waar Jezus aan het kruis heeft gehangen. Hierdoor is de naam Casa de Pilatos ontstaan. Tegenwoordig wordt dit paleis nog steeds gedeeltelijk bewoond door de 18e hertogin van Medinacelli en haar familie.
Ik ben hier eerder geweest, zo’n 18 jaar geleden denk ik, met mijn ex-man. Pas als ik door de mooie tuin slenter, herken ik het weer. Deze keer voel ik vooral de serene sfeer. Het voelt hier veilig, rustig en de heerlijke bloemengeuren strelen mijn neus.
Intiemer dan het Alcazar
Casa de Pilatos wordt vaak in één adem genoemd met het Alcazar, omdat het een van de best bewaarde gebouwen uit de 16e eeuw is. Ik ben van mening dat dit kleine paleisje veel intiemer is en een hele andere sfeer heeft dan het magische, gigantische, overweldigende Alcazar. Als je in Sevilla bent, plan dan gewoon voor beide paleizen een bezoek en laat je meenemen naar andere tijden.
Bronnen: stralendsevilla.nl, spaansesteden.nl